ആ മനുഷ്യനെ ഞാന്‍ വീണ്ടും കണ്ടു … എന്‍റെ മുഖത്ത് ആദ്യമായി ചായം തേച്ച മനുഷ്യനെ …. ഇപ്പോള്‍ എന്‍റെ മുന്നില്‍ ഒരു യാചകന്‍റെ രൂപത്തില്‍… എന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ കൊടുത്ത പണം വാങ്ങാന്‍ മടിച്ചു ….
മുഖത്ത് കുറെ പൌഡറും, ചുണ്ടില്‍ ചുവന്ന ചായവും തേച്ചു ആ കാപാലികന്‍റെ മുറിയിലേക്ക് കയറ്റി വാതില്‍ ചാരുമ്പോള്‍ അയ്യാള്‍ പറഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ ഇപ്പോളും ഓര്‍മ്മ ഉണ്ട് “എല്ലാം നിന്‍റെ നല്ലതിനു വേണ്ടി അല്ലെ മോളെ “ പതിനെഴു വയസ്സുകാരിയുടെ നിസ്സാഹായവസ്ഥ ആരും കണ്ടില്ല .. എല്ലാവര്ക്കും ഞാന്‍ ഒരു മാംസപിണ്ഡം ആയിരുന്നു …. ആര്‍ത്തിപൂണ്ട കഴുകന്‍മാരെ പോലെ എല്ലാവരും എനിക്കു ചുറ്റും പറന്നു നടന്നു ….
ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ജീവിക്കുന്നു… പേരും നാടും മാറ്റി .. സമൂഹത്തില്‍ ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ നല്ലവള്‍ ആണു എന്‍റെ കൈയിലെ പണം എന്‍റെ ശരീരത്തിലെ അഴുക്കുകള്‍ കഴുകികളഞ്ഞു …. 
No comments:
Post a Comment